Martijn van Asseldonk Tjimkje Prins Niels Goedel
We hebben een nieuwe osteria in Alkmaar! Alhoewel, nieuw… tot augustus was Italica Ristobar een gevestigde naam in Alkmaar. Na een korte verbouwing heropende het restaurant vorige week als Osteria Italica. Wij gingen langs bij de familie D’Aniello om te kijken (en te proeven) wat er veranderd is.
Van Ristobar naar Osteria
22 Jaar geleden verhuisde de familie D’Aniello vanuit San Donato, een kleine dorpje in Puglia (de hak van de laars), naar Nederland. In Nederland heeft il papá Daniele D’Aniello van koken zijn vak gemaakt. Zoon Roberto vertaalde in 2011 de passie voor lekker Italiaans eten in een restaurant concept: Italica Ristobar.
De afgelopen 8 jaar stond Italica Ristobar garant voor een culinaire beleving, met de gastvrijheid van Luciana (la mamma), de kookkunsten van Daniele en de mooie verhalen over de wijnen van Roberto. In 2016 schreven we op UIT072 al over de ervaring bij Italica Ristobar.
Maar nu wordt het avontuur dus voortgezet met Osteria Italica. Vanwaar deze aanpassing?
Ristorante, Trattoria, Osteria?
Het interieur van Italica is volledig vernieuwd en laagdrempelig, zoals het hoort bij een osteria
Aan tafel
Als we binnenstappen merken we meteen het verschil met de ristorante die het voorheen was. De sfeer is zeer toegankelijk en nodigt veel meer uit even snel binnen te stappen. De inrichting oogt simpel en informeel. Verwacht geen tafellinnen en een gedistingeerde ober. Hier is het leven informeel en staat samen gezellig rond de tafel zitten centraal.
We laten ons eerst een witte wijn voorzetten. Hier geen uitgebreide keuze uit druifsoorten, maar gewoon een goed glas wijn. Voorgeschoteld in een karaf, zoals het een osteria betaamt. Op de kaart vind je overigens ook een behoorlijke selectie speciale wijnen per fles.
Na de kaart doorgespit te hebben besluiten we te starten met de Tagliere della Casa, het assortiment van Italiaanse lekkernijen. We krijgen twee flinke planken met antipasti voorgeschoteld.
Assortiment antipasti
Daarop vinden we een venkelsoepje met bleekselderij, 3 soorten salami, parmaham op meloen, bruschette met gemarineerde tomaat, 3 soorten vega bitterballetjes gevuld met olijven, mozzarella en risotto en caprese salade. Helemaal geen verkeerde starter. De salami varieert van mild tot licht pittig, de meloen en parmaham is heerlijk en op de goed gekruide soep is niks aan te merken. Er is niet bezuinigd op kleine porties, dit is gezellig samen met vrienden genieten van lekker eten en een goed glas wijn.
Even over de kaart. Op dit moment wordt er nog volop mee geëxperimenteerd, en waarschijnlijk wordt hij iets verkleind. Dit zien we graag: een kleinere selectie van gerechten die gewoon heel goed zijn. Het dagmenu wordt per maand aangepast en is geïnspireerd op verschillende Italiaanse regio’s. Met de verandering naar osteria zijn de prijzen ook aangepast naar een aangenaam lager niveau. Dus lekker eten voor iedereen.
Een karafje witte wijn verder beginnen we aan het hoofdgerecht. We kiezen de Ravioli proeverij, Risotto met truffel en paddestoelen, Casarecce Calabresi en de Ossobuco alla Milanese. De vegetarische Ravioli proeverij bestaat uit vier ravioli’s gevuld met aubergine, met pompoen, met limoen en met spinazie. De smaak is heel goed, en eigenlijk hadden we gehoopt dat de portie wat groter was geweest.
De Risotto met truffel en paddestoelen smaakt ook erg lekker en is ook weer een goede vega optie. Dan de Casarecce Calabresi met nduja, tomaten en burrata. Hier hebben we wat hulp nodig voor de vertaling. Casarecce – wat huisgemaakt betekent – is een van oorsprong Siciliaanse pasta opgekruld in vingerlange kokers. Nduja is een pittige, smeerbare varkenssalumi uit Italië en burrata is verse kaas gemaakt van mozzarella en room. Als je van een pittige pasta houdt is deze echt heerlijk!
We konden de laatste Ossobuco alla Milanese van de avond bemachtigen. Ossobuco is kalfsschenkel gestoofd in onder andere uien. Deze ossobuco met saffraanrisotto en weinig opsmuk – alla Milanese dus zonder tomaten – ging er gewoon goed in.
Uiteraard gaan we niet weg zonder een dessert te scoren. We kiezen voor de sgropino, tiramisu, citroentaart en nutellataart. De sgroppino wordt vers aan tafel gemaakt, een leuke beleving. De citroentaart is de taart van de dag en het hoogtepunt van de deserts. De nutellataart is niet noemenswaardig lekker en de tiramisu iets te koud, maar wel goed van smaak. Natafelen doen we nog even met een espresso en – vloeken in de kerk om deze tijd – cappuccino.
Met een goed gevulde maag verlaten we als laatste gasten Osteria Italica. Ons oordeel: de heerlijke pasta’s en gunstige prijzen maken dat je hier snel binnenwipt voor een goed bord eten, een lekker wijntje en een goed gesprek.
Leuk om te weten
- Alle heerlijks uit Italië, maar geen pizza hier
- Elke maand staat in het teken van een andere Italiaanse regio
- Je kunt je tegoed doen aan een aantal speciale wijnen
- De wandschilderingen laten het Pugliaanse landschap zien
Openingstijden
- Ma – di gesloten
- Wo – zo 17.00 uur – 22.00 uur
