We sturen je per e-mail een wachtwoord toe. Soms komt deze e-mail in je spambox terecht.

Met kids in 072? Onze nieuwste aanwinst Madelon gaat je voorzien van leuke tips voor hotspots (waar kun je leuk eten met je kids, zonder dat het hele restaurant je boos aankijkt), evenementen en activiteiten met kids in 072. 

Ook geeft deze impulsieve, chaotische, bourgondische moeder/echtgenote/vriendin/collega en nu ook nog columniste (!) een kijkje in haar leven. Vandaag trappen we af met haar eerste column. Herkenbaar? Laat ons weten wat je ervan vindt!

De hel die kermis heet

Het laatste weekend van augustus wilden Bart en ik de vakantie afsluiten met een borrel bij het IJkgebouw. Jongens met een chocomel, wij met een IJkbiertje in het zonnetje. Heerlijk vooruitzicht.

Waar ik niet helemaal bij nagedacht had, was dat we op weg naar het Victoriepark langs de Kanaalkade zouden komen. ’Snel doorlopen!’ dacht ik nog. Maar het was al te laat… ‘Jaaaaa, kermis! Ahhh, mam, gaan we daar niet naartoe? Ahhhh mama, heel even!’

Nee dus.

Je loopt de rest van de avond met je trofee, een spuuglelijk beertje met van die schreeuwerige hartjes en strikjes.

Jesper (6) en Pim (4) zijn gezegend met ouders die een grondige hekel aan de kermis hebben. Ik heb de lol ervan nooit begrepen. Als 16-jarige had ik een vriendje die het romantisch vond om een knuffel voor mij te winnen. En dan het liefst in het bijzijn van vrienden, want hij moest zich natuurlijk wel even bewijzen.

De romantiek in een schietsalon is ver te zoeken. Je loopt de rest van de avond met je trofee, een spuuglelijk beertje met van die schreeuwerige hartjes en strikjes. Er hangt een sfeertje van bekijken en bekeken worden, met een vleugje goedkoop parfum en een lading aftershave daaromheen. De botsauto’s en de Breakdance als hangplek. Niet mijn cup of tea.

Oké, een klein rondje dan dit weekend.

Maar goed, terug naar de kinderen. De eerste schoolweek volgt en alle vriendjes van Jesper hebben wel een rondje over de kermis gemaakt. Als Jesper dit thuis vertelt en ik in zijn grote blauwe ogen kijk, ga ik toch overstag. Oké, een klein rondje dan dit weekend.

Bart gaat boogschieten. Dat oergedrag zit er blijkbaar in bij mannen. Drie ballonnen stuk is prijs, maar teleurgesteld lopen we door na zes pogingen en één kapotte ballon. Nog een keer vijf euro vinden we niet de moeite waard. Op het Hofplein zien we de Jumping Jumper. Ik verschuil me achter de smoes dat ik een jurkje aanheb en er echt niet in kan met Jesper. Er volgt een extra lange rit. Daarna verder de Gedempte Nieuwesloot op. Overal drukte, Hollandse hits, geschreeuw… We besluiten door te lopen.

We eindigen ons korte rondje op de Paardenmarkt. Eerst uit eten bij proeflokaal Bregje, waar wij ons mentaal voorbereiden op de laatste attractie: de Aqua Splash. Compleet natgespetterd, maar met twee tevreden kinderen en een zak oliebollen gaan we naar huis. Jesper heeft maandag wat te vertellen aan zijn vriendjes. Wij zijn voor een jaar weer even klaar.

Tot de volgende keer..

Liefs Lon