We sturen je per e-mail een wachtwoord toe. Soms komt deze e-mail in je spambox terecht.

Daten in 072? Onze expressieve, energieke serial dater Gwen, neemt je mee in haar single-date-leven! In haar eerste column stelden we haar voor. Vandaag leren we haar nog wat beter kennen.

Gwen & the City #2

Je hebt van die dates die je altijd bijblijven. En dan niet omdat ze zo ontzettend romantisch waren, niet omdat je er vlinders van in je buik kreeg. Nee, niets van dat alles. Ze blijven je dan bij omdat er zo’n achterlijk iets gebeurt waarbij je denkt: “Seriously?! Kan het nooit eens normaal??”

Ja, ook dat heb ik mee gemaakt en dit verhaal wil ik jullie niet onthouden….

Zo’n kroegavond waarvan je dacht dat je na dat ene tequila-shotje naar huis bent gegaan, maar het bleken de lampen in je hoofd te zijn die uitgingen, niet die van de kroeg.

Ik ontmoette hem op een kroegavond in de Koning, waarvan ik zelf de afloop niet helemaal helder meer heb. Zo’n kroegavond waarvan je dacht dat je na dat ene tequila-shotje naar huis bent gegaan, maar het bleken de lampen in je hoofd te zijn die uitgingen, niet die van de kroeg.

Ik wist nog vaag dat ik aan het eind van de avond mijn telefoonnummer in zijn telefoon zette. En even voor jullie beeldvorming; dit deed ik waarschijnlijk met één oog dicht geknepen, tong half uit m’n mond. Op deze manier heb ik wat cijfers in zijn telefoon ingetoetst. En godzijdank bleek ik het juiste nummer ingetoetst te hebben, want bij thuiskomst had ik al een lief appje van ‘m. De volgende dag was ik, ondanks de aanwezige helse kater, toch een beetje trots op mezelf.

Soort karma dat me terugpakt denk ik altijd.

Hij was zo’n type ‘je hoort lekker te eten bij een date’ (dat type man heb ik zelf bedacht trouwens). Dit soort type mannen zijn mijn lievelings!

We hadden afgesproken in SAMEN, bestelden een goede wijn en een borrelplankje. Het was zo gezellig dat we later besloten om daar te blijven eten. Dat het spreekwoord “liefde gaat door de maag” bedoeld is voor mannen, moet ik bij dezen echt even ontkrachten hoor!

Tot nu toe niets op aan te merken! Er zat een leuke kerel tegenover me en we hadden echt wel een leuke avond. Geen awkward silence of iets dergelijks. En meestal als een date spatzuiver verloopt en eigenlijk ‘too good to be true‘  is, gebeurt er bij mij altijd iets achterlijks. Soort karma dat me terugpakt denk ik altijd.

We hebben onze sateetjes voor ons staan. Wijnglazen zijn gevuld en we proosten op een leuke avond.

Iedereen moet soms wel eens niezen. De ene nies is dan net eventjes charmanter dan de ander. Kan gebeuren. Zo moest mijn date dus, toen wij onze saté naar binnen aan het werken waren, niezen. Ik zei dus ook, dat is toch een soort beleefdheid, “gezondheid”. No big deal.

Bij de tweede nies wilde ik heus nog wel een keer ‘gezondheid’ zeggen. Alleen kon ik het dus niet uitbrengen. Toen hij bijkwam van zijn nies was ik aan het bedenken wat ik precies moest gaan doen. Want het opeten van m’n saté ging het dus niet meer worden. Ik zou geen hap meer door mijn keel krijgen, laat staan hijzelf.

“Joh, kan gebeuren”

Wat mijn eetlust dus bedierf is het feit dat er een GROTE GORE GROENE KLODDER SNOT op zijn kin zat, dus ja, dat hielp ook niet heel erg mee.

Dus, zo volwassen als ik ben, zei ik met mijn vinger op mijn eigen kin: “Je, euhm, moet even zo doen.” Hij wist niet hoe snel hij zijn servet naar zijn gezicht moest brengen. In mezelf maakte ik een soort vreugdedansje dat het niet bij mij gebeurde (dan haat karma mij pas echt). En mompelde ik nog iets van: “Joh, kan gebeuren”.

De schaamte was duidelijk bij hem te zien en te merken. De date was dus ook in een sneltreinvaart afgelopen. Bij het ‘gedag’ zeggen kreeg ik drie vluchtige zoenen op mijn wang. We moesten beiden dezelfde kant op, maar je snapt dat hij vliegensvlug verdwenen was.

Ach.. Gelukkig kan ik er om lachen, maar of hij dat ook kan is nog maar de vraag.

Of ik hem nog gesproken heb? Wat denk je zelf? Haha!

Toedelssssss

tot de volgende x…

Liefs Gwen